Het Verhaal van Family OM

(Let op: het verhaal is nog verre van compleet, dit is een eerste opzet...)

In de zomer van 2010 ontmoeten wij elkaar. Waarschijnlijk kent iedereen het gevoel wel… Je ontmoet iemand en het lijkt alsof je elkaar al jaren kent. Zo was dit ook bij ons.

Nathalia “ontvoerde” mij nadat we elkaar ontmoet hadden in een discotheek in Gran Canaria. De drie dagen die volgden spendeerden we met elkaar. Nathalia groeide op in Gran Canaria en ze vond het jammer als ik alleen het toeristische gedeelte zou herinneren terwijl er zoveel meer op het eiland te zien is.

Toen het tijd was om naar huis te gaan… Wisselden we e-mail adressen en telefoonnummers en volgde er een typische “summerlove” long distance relatie.

Beiden hadden we zoiets van… “Moeten we dit nou wel doen?” Maar iedere keer als we elkaar opzochten was het té leuk om het de laatste keer te maken.

Na 1,5 jaar heen en weer vliegen besloot Nathalia de stoute schoenen aan te trekken en als verpleegster in Antwerpen te gaan werken. Dichter bij mij. Ik woonde in Breda.

Een half jaar later trok ze bij mij in, in mijn appartement in Breda.

Door mijn werk op internet waren we zo vrij als een vogel. Dus we besloten te reizen.

We maakten een mooie reis van 3 maanden in West-Amerika en raakten verliefd op California, wat uiteindelijk onze eindbestemming zal zijn.

Inmiddels zijn we zo’n 5x terug geweest, ook met de kinderen.

Toen ik Nathalia voor het eerst ontmoette was ze vrij duidelijk over kinderen. Ze wilde er maar liefst vijf! Ze is gek op kinderen.

Ik dacht, “yeah right”, maar het schrok me verder niet af. Laten we gewoon zien wat de tijd ons brengt.

In 2014 werd onze eerste zoon Lucas geboren. Vier jaar nadat we elkaar ontmoet hadden.

Via een thuisbevalling in Breda, met Doela kwam Lucas na een bevalling van bijna 18 uur ter wereld. Ons leven zou nooit meer hetzelfde zijn.

Na 6 weken besloten we naar Gran Canaria te gaan met onze kleine Lucas om hem te laten zien aan de familie van Nathalia. En daar gebeurde het. Ons lieve ventje blies bijna zijn laatste adem uit.

Lucas kreeg kinkhoest, een ziekte die dodelijk is voor kinderen onder de 10 weken.

Het hele verhaal kun je hier lezen.

Op zo’n moment realiseer je je direct hoeveel je van je kind kunt houden. En dat gevoel laat je niet meer los, en is uiteindelijk ook de reden geweest dat we dieper in opvoeding zijn gaan duiken. Maar daarover later meer.

Gelukkig ging het snel beter door veel liefde, zorg en intentie van onze kant. 

En hoewel een schrammetje in ons leven, hebben we het snel achter ons gelaten.

Onze liefde overwint alles, en thuis in Nederland aangekomen besloot ik Nathalia ten huwelijk te vragen.

We trouwden in Nederland voor de burgerlijke staat, en deden onze ceremonie in Gran Canaria voor onze beste vrienden en familie.

Het was klein, breekbaar en magisch…

En ohh ja, Nathalia was zwanger van Oscar… Onze tweede zoon.

Deze werd in Januari 2016 geboren, ook weer thuis, en met dezelfde Doula.

Met eigenlijk nog een beetje vers in het geheugen was er met Lucas was gebeurt kregen we als ouders een nieuwe uitdaging om onze oren.

Oscar bleek een heel speciale baby, hij is geboren met een slokdarmatresie.

Dit houdt in dat Oscar is geboren zonder dat zijn slokdarm vast zit aan zijn maag. Het hele verhaal kun je hier lezen bij interesse. Per jaar worden er maar 50 kinderen in Nederland op deze manier geboren,

We hebben dus met onze kleine fragiele kinderen redelijk wat mee mogen maken…

Gelukkig ook met Oscar net zoals met Lucas, door onze kracht, liefde en intentie waren we weer snel het ziekenhuis uit.

In April 2017 besloten we alles in Nederland achter te laten om in Gran Canaria te gaan wonen.

Na 6 jaar in Nederland gewoond te hebben, merkten we dat onze kinderen het klimaat in Gran Canaria gewoon een stuk fijner vonden. Het was mooi in Nederland, en Nathalia heeft vloeiend Nederlands geleerd (alleen schrijven niet 100% vloeiend). Maar het was tijd voor een nieuwe stap in ons leven.

Ook waren we zwanger van onze derde dochter Gemma, die eind 2017 thuis werd geboren in Gran Canaria, met haar vriendin als Doula.

In Spanje is het trouwens nét niet illegaal om thuis te bevallen, maar het scheelt niet veel. Mensen bij officiële instanties kijken je echt aan alsof je gek bent als je zegt dat je thuis bent bevallen.

En zo woonden we 2,5 jaar in Gran Canaria…

To be continued…